هیدرولیز آنزیمی تفاله چغندر قند با استفاده از موتانت های trichoderma reesi و بررسی امکان کاربرد آن برای تولید سوخت زیستی

تریکودرماریسی یکی از کارآمدترین میکروارگانیسم ها در تولید آنزیم سلولاز می باشد. هدف از این مطالعه دستیابی به موتانت برتر تریکودرماریسی از طریق ایجاد موتاسیون توسط پرتو های گاما می باشد. در این تحقیق برای افزایش پتانسیل تولید آنزیم سلولاز قارچ تریکو درماریسی ptcc 5142 اسپور قارچ با غلظت 1×106 spore/ml مورد تابش پرتو گاما با دوز 250 گری قرار گرفت. پس از انتخاب 21 جهش یافته از روش تخمیر، برای تولید آنزیم سلولاز استفاده گردید. برای سنجش آنزیم سلولاز و پکتیناز از آویسل ،کربوکسی متیل سلولوز ،کاغذ فیلتر شماره 1، سلوبیوز، ساکارز و پکتین استفاده گردید. برای تعیین وزن مولکولی آنزیم های سلولازی از روش sds-page استفاده گردید. بالاترین آنزیم سلولاز در جدایه یt.r m5 اندازه گیری گردید و به عنوان بهترین جدایه در ساکاریفیکاسیون تفاله چغندرقند برای دستیابی به سوخت زیستی انتخاب شد. سوخت زیستی توجهات زیادی را در حل بحران انرژی به خود جلب کرده است. در این تحقیق میزان الکل تولیدی توسط دو مخمر کلایورومایسس مارکسیانوس ( ptcc 5795) و ساکارومایسس سرویزیه مورد ارزیابی قرار گرفت. روش تخمیر غوطه ور برای تولید الکل و پروتئین تک سلولی مورد استفاده قرار گرفت. مخمر ساکارومایسس سرویزیه 6/19% بیواتانل و 4/12% پروتین در تیمار با t.r m5 تولید کرد که 56/1 برابر افزایش میزان تولید بیواتانل از خود نشان داد. کلایورومایسس مارکسیانوس 59/15% بیواتانل و 12/12% پروتئین، با تیمار t.r m5 و 45/11% بیواتانل و 4/16% پروتئین با تیمار تریکودرماریسی پس از گذشت 72 ساعت در دمای 35 درجه سانتیگراد با دور همزدن (rpm) 180 ، تولید کرد. ایجاد جهش با پرتو گاما بر روی t. reesei (ptcc 5142) سبب بهبود تولید سلولاز و پکتیناز و بیواتانل شده است.